شعر نو

علی آن شیر میدان شجاعت
علی آن مظهر زهد و عدالت
همان سرچشمه علم و فضایل
به آن زیبا ترین شکل و شمایل
علی دریای علم بیکران ها
که بود آگه به راه آسمانها
شب و تنها و نخلستان کوفه
ز

شاعر:حمیدرضا فاطمی

والی و والا ...
دلا همه دَم در حال دعا آی ای هادی دلها ..‌.
همه در حال حمد و آی ای هم مَسلک طاها ...
سُرور هر دلی ای هم مسلک احمدی دُر اعلاء ...
صدها درود و سلام آی ای ولی و والی و والا

شاعر:محمد هادی نجفی

می پیچم به دور تنت
پریشان می کنم
باور ایستاده قامتت را
افسانه موهایم
تعبیر می شود در تاکستان نگاهت
غلیظ نفس می کشی
جهانت گیج میشود
کافیست
فنجان قهوه ات را
من بریزم
آنوقت تمام فال های

شاعر:نازنین نوریان

در گیر و دارِ زندگی،تنهاتر از تنها شدم
هر شب میانِ اشک و آه،همبِسترِغمها شدم
قلبم شکست از دوری و از انتظارِ وصلِ یار
در پیش چشمِ خلق ،من ،آواره ای رسوا شدم
من روزگارِ قبلِ تو،چون جسم بی روحی

شاعر:محمدحسین صدرا

چه شور آفرینِ
زلالِ
تو چشمات
ملیح و قشنگه
نگاهِ
رو لبهات....
لبات
گرچه شیرین
بسان
عسل بود
شراب تو چشمات
همیشه
ضرب المثل بود...
کمانِ
ابروهایت
مثلِ
کمان ِ آرش
چه با صلابت
پاک
چون

شاعر:امیرخانکی

« آزاده... »*
=======
من سالها پیش، آشنا
با «تازه ها»ی او شدم
وقتی کتاب، یا یک خبر
می خواند، خوشحال می شدم
***
آزاده خیلی، شاد بود
پیوسته او، خندان بود
عشق و علاقَش، او به کار
بسیـار و صد، چندان

شاعر:سلیمان بوکانی حیق

جز با تو وُ عشــق تو عَجين نتوان بود
افسرده دل وُ چين به جَبين نتوان بود
چون رايـتِ ما نگـــاهِ گيــراى تو شد
يك لحظه ز عـمر را حَزين نتوان بود
فرمود كه خشنودى روح از شاديست*
چون راه چنان

شاعر:محمدعلى دهقانى

گل سرخ دیدم و حیران گشتم
آن چنان بر سر دیوار دلم رویید گل
راه تغییر دادم و به تماشا بنشستم
کوچه زیبا
روی گل زیباتر
دانه دانه، تک تک
سرخی نهادن بر دل
کوچه بود پر
از عطر  وجودت
تیر برقی آنجا

شاعر:مصطفی زمانی

با زبان عاشقی آب گفت جان
عشق شیرین است و شیرین
هست جان
ما که دور در پشت کوه افتاده‌ایم
عشق به ضرب تیشه‌ایم در دست جان
شکی در آن نیست اینکه؛
از هر چیزی عزیزتر است جان برای

شاعر:ابراهیم آروین

از بهار که پر شوم
لا به لای هر ترانه‌ای
سبز می‌شوم
رو به همه‌ی پنجره‌هایی
که چشم به آسمان

شاعر:سیده مریم وهابی

وقتی موهای منو نار می کنی
دلم می ریزه پیش پاهات
وقتی الکی قهر و ناز می کنم
از غرورت میزنی و نازم می کنی
جز تو عزیزم کی می تونه
منه دیوونه رو تحمل کنه؟
تو این دنیا کی مثل تو برام ماه میشه؟
کی مثل

شاعر:محمد کیا حبیب زاده

خوش آن نسيم كه از سمت يار مي آيد
چو نيك بنگري هم به ليل و نهار مي آيد
خوش آن دمي كه نباشم دچار اين گيتي
به يمن ديدن روي ماه دلبرم بهار مي

شاعر:مازیار اطمینان

بهر مردن حاضرم شمشیر راآماده کن
کند باشد بهتراست من بیشتر می بینمت

شاعر:حمید رضا عبدلی

ای عزیز این بشر قلبم برایت کشته شد
هر چه من رفتم جلوتر روی تو بیگانه شد
در ره بی‌راه تو پایم پر از تاول شده
بی‌وفا یک دم نگاهی کن دلم آواره شد
در بساط بی‌بساطی در به در دنبال عشق
جستجو

شاعر:فرشید ربانی (این بشر)

دلی به حال این خاک بسوزد!!
مادری،
کز بطنِ خویش توانا کرد همه،
روا کی باشد کنونش
چنین بی مهری ها!!
ز شهدِ جانش نوشِ جان کردین،
خرامیدین،
به دامنِ او،
خوابِ راحتِ بامدادان کردین،
لیک،

شاعر:علیزمان خانمحمدی

چون قطره ای
به دریا پیوسته
درون صدفی
که مرواریدخواهی شد
ای هبوط کرده!
نیست شده ای
تا هستی بیابی؟
بدان که پایانت
آغازی دوباره

شاعر:علی کشاورز

دورنگی کارما نیست
دراین دنیا که عشق وعاشقی نیست
ازعشق شورانگیزتودیگراثری نیست
من هنوزدرسفرم آشیانه لازم نیست
وقتی دل گیرم تنها شانه می خواهم ولی شانه ای درکارنیست
تقصیرمن نیست
نفرین عشق

شاعر:مهدی گودرزی

من بجانت میخورم سوگند ای جانان من
دست از عشقت نگیرم تا نگیری جانِ من
گرچه میدانم که ازآن تو باشد هستی ام
آرزو دارم که باشی لحظه ای از آنِ من
شرم دارم از نشستن برسر این خوان مهر
کاش یکدم در دل

شاعر:پژند محرر صفايي

دعـا از من ترا درهر زمـان باد
گـلِ یاسم بهـارت بـی خـزان باد
پناهگاهـت چـو باشد درگهِ دوست
به محشر جایگاهت در جنان

شاعر:سلیمان ابوالقاسمی

تو برایم چو وجودی غمینی،
گل شکفته شده ترانه،
که همان لحظه که با آن خوشم
و بر آنم تا سرمست شوم از وجودش،
احساس می‌کنم که باید بگریزم به غربت،
بسیار دور،
به‌سبب بداقبالی جان خویش؛
شوربختی

شاعر:میلاد غریبی زاده